Daihatsu Cuore

Er bestaan ondertussen zeven generaties van de Cuore/Mira: L55/L60 (1980), L70/L80 (1985), L200 (1990), L500 (1994), L700 (1998), L250 (2002) en L275 (2006). In Australië rijdt ondertussen ook nog een versie met twee zitplaatsen, de Daihatsu Handivan, later Daihatsu Handi genoemd.

De Daihatsu Cuore technisch bekeken

De Daihatsu Cuore en Mira vervangen de Daihatsu Max Cuore in juli 1980. Deze eerste generatie wordt vervangen door de tweede (L70) in 1985. De meeste Cuore generaties verschijnen daarbij met twee motoren, een kleinere en een grotere. In lijn met de Japanse kei car wetgeving beschikt de kleinere variant over 550 cc, de grotere versie heeft een verzet van 660 cc. Buiten Japan worden ook versies van 850 en 1.000 cc aangeboden. Zo verschijnt de L200 (1990/94) in Japan met een verzet van 660 cc, terwijl in andere werelddelen in een variant van 847 cc of 1.000 cc wordt voorzien. De L500 Cuore is overigens de eerste kei car met een motor met vier cilinders.

De transitie van Max Cuore naar Cuore/Mira kan voor enige verwarring zorgen. De L55 is namelijk tegelijk de eerste generatie Mira, maar ook de tweede generatie Cuore. De Mira wordt daarbij, zoals gezegd, eerst nog verkocht als commerciële afgeleide van de Cuore, onder de naam Mira Cuore. Die samenstelling verdwijnt pas in mei 1982, wanneer het voertuig een eerste facelift krijgt en hij zichzelf gewoon Mira of Cuore laat noemen. Daarnaast verschijnt nu ook nog een nieuwe variant, de sportievere GMX, die enkel met drie deuren wordt aangeboden. Hij heeft radiaalbanden. Vanaf oktober 1983 verschijnen er verder ook nog een turboversie en een 4x4 versie (van de bestelwagen).

De eerste Cuore (L55/L60) wordt voorts verkocht met twee hoofdmotoren: de AB10 van 547 cc met twee cilinders en de iets grotere AD van 617 cc, die enkel wordt aangeboden bij exportversies van de L60 variant.

De nieuwe generatie Daihatsu Cuore

In december 2006 verschijnt de zevende generatie Daihatsu Cuore (L275). Aanvankelijk wordt die enkel aangeboden als passagiersvoertuig. De van verschijnt weer in het begin van 2007. Modellen met vierwielaandrijving krijgen, zoals gewoonlijk, een aparte code. In dit geval is dat L285. De auto wordt nu aangeboden met twee Topaz Neo KF motoren. De eerste is de KF-VE twin-cam van 658 cc met drie cilinders en een kracht van 43 kW en 58 pk. De tweede is de KF-DET turbo met hetzelfde verzet en een kracht van 47 kW en 63 pk. De standaard transmissie is manueel en heeft vijf snelheden. Er kan ook gekozen worden voor een automatische transmissie met drie of vier snelheden, of voor een CVT.

De exportmodellen van deze generatie (L276) verschijnen in september 2007 en krijgen een zeer lichte, 1.0 Toyota KR I3 motor. Volgens de Japanse 10-15 testcyclus varieert het verbruik van de Cuore tussen 21 km/l (met de automatische transmissie met drie snelheden) en 15,5 km/l (met de CVT). Versies met het Smart Drive pakket kunnen deze economie nog verbeteren naar 27 km/l. Ze hebben een zogenaamd passief stopsysteem, dat de motor uitschakelt wanneer het voertuig stationair is. Opvallend is verder nog de plaats van de koppeling, die niet langer tussen de voorstoelen zit, maar centraal op het dashboard prijkt. Optioneel kan de achterbank 255 mm naar achteren geschoven worden voor meer bagage- of knieruimte.

Daihatsu Cuore modellen en prijsklassen

De Daihatsu Cuore verschijnt als hatchback met drie deuren, als busje met drie deuren of als hatchback met vijf deuren. De voormotor wordt standaard aangedreven met de voorwielen, maar optioneel is er ook vierwielaandrijving mogelijk. Verder biedt de auto verschillende uitrustingen en chassis aan. In de zevende generatie spreekt men hier van de Cuore/Mira, de AVY, de Gino en de VAN. Tot de motormodellen behoren voorts de al vermelde KF-VE I3 en de KF-DET turbo van 658 cc. Buiten Japan wordt ook de Toyota 1KR-FE I3 van 996 cc aangeboden.