Dodge Viper

Goede redenen

• De Viper is een van de meest iconische Amerikaanse sportwagens, exclusiever dan de Corvette en in sommige uitvoeringen zelfs sneller op het circuit dan menig Europese supercar.

• Onder de kap ligt steeds een dikke atmosferische V10, 400 pk sterk in de eerste lichting en bij de laatste generatie zelfs 654 pk sterk. Het is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken, want een Viper heeft altijd een manuele versnellingsbak.

• Het interieur was nooit het hoogtepunt van de Viper - net als bij de meeste andere oudere Amerikaanse wagens, maar zijn exterieurdesign is simpelweg uniek. De moderne interpretatie van de Shelby Cobra en Daytona is direct herkenbaar aan zijn meterslange motorkap, ronde vormen en zijn sidepipes.

• De eerste versies van de Dodge Viper zijn net 30 jaar geworden, waardoor ze als oldtimer ingeschreven kunnen worden en je dus niet failliet gaat aan de taksen op een meer dan 8 liter grote V10.

Alle belangrijke gegevens over de Dodge Viper

Motoren

Elke Dodge Viper heeft een grote atmosferische V10 onder de kap, een motor die in zijn basis mee werd ontwikkeld door Lamborghini. In de eerste Viper was hij 8 liter groot en leverde hij 400 pk, een vermogen dat doorheen de jaren toenam tot 654 pk in de laatste versie. De motor werd ook steeds lichter gemaakt en was op het einde 8,4 liter groot. Een manuele versnellingsbak was altijd aanwezig. De eerste Vipers stonden erom bekend listige machines te zijn, vanwege een gebrek aan ABS of ESP en natuurlijk heel wat koppel uit die gigantische motor. De laatste versie van de Viper wist in 3,5 seconden van 0 naar 100 km/u te accelereren en haalde een topsnelheid van 332 km/u.

Afmetingen

De Dodge Viper was altijd een lage, brede sportwagen met twee deuren en twee zitplaatsen, en veranderde gek genoeg amper van formaat doorheen de jaren. De eerste Viper was 4,45 meter lang, 1,92 meter breed en 1,12 meter hoog. De laatste Viper was 4,46 meter lang, 1,94 meter breed en 1,25 meter hoog - maar die had dan ook een vast dak, in tegenstelling tot de eerste Vipers. Het gewicht van de Viper schommelde altijd rond de 1,5 ton.

Uitvoeringen

De eerste generatie, de SR I, bestond enkel als roadster met een canvas nooddakje met ritsen als ramen en zelfs geen deurklinken aan de buitenkant. Pas in de tweede generatie, de SR II, kwam er ook een coupéversie: de GTS. Deze generatie was ook de eerste die een ACR-variant kreeg, een hardcore circuitversie die voor het eerst in 1999 uitkwam en zijn comeback maakte bij de Vipers van 2008 en 2014.

Nieuw- en tweedehandsprijzen

Nieuw kostte de Viper een stuk meer dan de Chevrolet Corvette, zijn grootste rivaal, terwijl hij een pak minder uitrusting biedde. Het mag niet verbazen dat het model geen oneindig leven was beschoren. De eerste twee generaties werden ook in Europa verkocht als Chrysler Viper, de derde en vierde generatie kwamen wel als Dodge op de markt. De vijfde generatie werd nooit officieel ingevoerd.

Op de tweedehandsmarkt beginnen de prijzen te stijgen, maar je vindt wel al een Viper vanaf ongeveer 45.000 euro - al moet je wel in het buitenland shoppen, want in België is het aanbod piepklein. De coupéversies zijn iets begeerlijker en dus duurder, terwijl de laatste generatie nog meer dan 125.000 euro vraagt, of zelfs meer dan 250.000 euro voor de ACR. Maar dan heb je ook een van de snelste productiewagens ooit op het circuit.

Design-highlights en interieur

De Dodge Viper werd voor het eerst als studiemodel voorgesteld in 1989 op de NAIAS in Detroit als moderne interpretatie van de Shelby Cobra en de Daytona. Het publiek was laaiend enthousiast en het model werd uiteindelijk in 1992 gelanceerd. De looks maakten hem direct tot een echte posterauto, met zijn meterslange motorkap en zijn sidepipes. Zelfs de driespakige velgen pasten bij het design. De basiselementen van het design veranderden amper tijdens zijn 25 jaar lange carrière, enkel de laatste generatie week iets meer af van het origineel en kreeg een modernere look.

Exotisch van buiten, goedkoop vanbinnen

Hoe exotisch het exterieur ook is van de Viper, het interieur was zo spartaans als het maar kon bij Dodge. De Viper moest een zeer pure auto worden, maar daarbij werden zaken als volwaardige zijruiten, airbags, airco en andere tegenwoordig onmisbare snufjes naar de vuilbak verwezen. Ook de materialen waren zo goedkoop mogelijk en meestal zelfs van de rekken bij Chrysler gehaald. Er was zelfs geen manier om de wagen op slot te doen! Bij de latere modeljaren werden deze zaken wel ingevoerd. De laatste Viper zou je zelfs relatief luxueus kunnen noemen, zeker als je vergelijkt met zijn voorgangers.

Rijhulp en veiligheid

Hier kunnen we kort zijn: de originele Viper had geen enkel veiligheidssysteem aan boord. ABS en ESP waren niet aanwezig, en ook airbags werden weggelaten om het gewicht te drukken. Zelfs de rolhoepel op de originele modellen heeft geen enkele veiligheidswaarde. Dat, samen met de manuele versnellingsbak, zorgde ervoor dat het heel gemakkelijk was om een zwaar ongeval te hebben met dit monster. Latere modeljaren kregen wel de basis aan veiligheidsuitrusting mee, maar een van de redenen dat de Viper uit productie moest in 2017, was omdat hij geen gordijnairbags had, wat een vereiste werd voor de veiligheidsnormen.

Alternatieven

Wie een Amerikaanse (super)sportwagen zoekt met iets meer aandacht voor luxe en veiligheid, kan bij de Chevrolet Corvette terecht, die vandaag nog in Europa wordt geleverd. De oude Ford GT uit de jaren 2000 is net zo exotisch als de Viper, maar is een gewild verzamelaarsobject geworden en is in Europa niet te vinden voor minder dan 300.000 euro.