Mercedes-Benz 300

Nadat vanaf 1949 in de nieuwe Bondsrepubliek met de sociale markteconomie de basis voor de economische opleving in Duitsland gelegd was, groeide de wens naar nieuwe luxe. Zo ook op de automarkt. Terwijl de luxe sedan 501 van BMW in 1951 echter nog flopte, werd de Mercedes 300 een succes. De Mercedes 300 klom snel op tot de nieuwe Duitse staatswagen na de Tweede Wereldoorlog, aangezien de eerste Duitse bondskanselier (Konrad Adenauer) hem als dienstwagen uitkoos. Hierdoor werd de Mercedes 300 in de volksmond als snel alleen nog maar "de Adenauer” genoemd. Naast een kwalitatief hoogwaardig interieur had de Mercedes 300 royale ruimteverhoudingen maar was hij tegelijkertijd toch handzaam in het straatverkeer. De prijs van het oermodel lag op circa 9.950 euro. Latere versies hadden een prijs tot circa 13.500 euro.

Intern werd de Mercedes 300 ook W186 genoemd. De technische basis voor een prestatievermogen van 115 pk (84 kW) bij 4.600 toeren per minuut was de nieuwe zescilindermotor met een cilinderinhoud van 2.996 ccm. Deze maakte een maximumsnelheid van 160 km/u mogelijk. Nadat het eerste type van de Mercedes 300 tussen 1951 en 1954 bijna onveranderd van de band rolde, volgde in 1955 de Mercedes 330b. Hiervan werden in totaal 6.214 sedans geproduceerd. Verder volgden de cabriolet D en de modellen 300c en 300d, die van 1955 tot 1962 in een kleine oplage geproduceerd werden.

Natuurlijk brachten de veranderingen aan de Mercedes 300 naast optische varianten ook technische veranderingen met zich mee. Zo was de 300c tegen een meerprijs van 750 euro met een automatische versnellingsbak verkrijgbaar en kreeg de 300d als eerste seriemotor van Mercedes benzine-injectie. Daarmee had de auto voortaan een prestatievermogen van 160 pk (118 kW) en reed hij soepeler. Na 4.625 verdere modellen, waaronder 4.509 sedans en 116 van het type Cabriolet D, werd de productie van de Mercedes 300 in 1962 uiteindelijk beëindigd.